Zimbabwe 2014 - Inleiding

Zimbabwe 2014

(en ook een beetje Zuid-Afrika)

„Het is aangewezen altijd waakzaam te blijven en … zeker geen politieke meningen te uiten in het openbaar of politieke activiteiten te ondernemen.”

„Hoewel de cholera epidemie in het land en de grensgebieden met de buurlanden gestabiliseerd is, is het nog steeds aan te raden de hygiënische voorzorgsmaatregelen nauwlettend te volgen.”

„Gewapende carjackings of berovingen van mensen in voertuigen … worden dikwijls gesignaleerd op de weg … tussen Masvingo en Beitbridge.”

Afgaande op de reisadviezen van het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken is Zimbabwe niet echt voor de „faint of heart”. En onze buurlanden doen er in hun reisadviezen nog een schepje bovenop: „Mocht de president overlijden, dan kan er een onrustige periode ontstaan.” (Nederlands reisadvies) Die president wordt dit jaar 90! „… Keep your security arrangements under close review … and have a contingency plan in case you need to leave at short notice.” (Reisadvies Verenigd Koninkrijk) „Au passage des barrages routiers tenus par la police … éviter tout mouvement d’humeur, ou d’impatience.” (Reisadvies Frankrijk)

Toch is onze reis in kannen en kruiken. Vertrek op vrijdag 7 november, terug op zaterdag 29 november. Drie weken. De herfst/winter ontvluchten? Nee, het avontuur opzoeken in Afrika! Maar gecontroleerd … geen overbodige risico’s. Altijd goed uit de doppen kijken. Op je hoede zijn … zoals de zebra’s, wildebeest en giraffe. En we zijn met vijf volwassenen … alhoewel …

Evelien (dochter) heeft van een collega een paar oude reisboeken geleend. Het „Reishandboek Zimbabwe” van Jan Wasmus, uitgave 1995 is lovend en optimistisch over het land. Dixit dit boek is de levensverwachting in Zimbabwe gemiddeld 57 jaar, één van de hoogste in Afrika (nu +/- 47 jaar), zijn er ongeveer 9 miljoen inwoners wat in de volgende twintig jaar (vanaf 1995 te rekenen) zou verdubbelen (er zijn nu 13.5 miljoen inwoners) en is Zimbabwe één van de meest welvarende en veelbelovende landen van zuidelijk Afrika (en nu?).

Hoe en door wie is dan tot deze reis beslist? Deels door toevallige omstandigheden, maar vooral door manipulatie en door David (zoon).

Betty (vrouw) en ik zijn Afrika-fanaten (geworden) en hebben reeds verschillende keren Zuid-Afrika, Namibië en Lesotho bezocht, al dan niet met zoon, dochter en schoonzoon (Stijn). En voor dit jaar was het veilige en rustige Botswana uitgekozen.

De omstandigheden: zoals gewoonlijk begint onze reis- en planning-experte (Betty) maanden op voorhand aan de organisatie. Bezienswaardigheden identificeren, rondrit plannen, lodges en ander verblijf vastleggen, vliegtickets, huurauto … Wat blijkt? Botswana is moeilijk individueel met auto te bereizen: de Okavango-delta ligt als een niet-doorkruisbaar groot obstakel in het midden van het land. Dat zou voortdurend rondrijden worden, gigantisch aantal kilometers en bovendien … nog een probleem … weinig mogelijkheid tot self-catering en peperdure lodges!

Dan bestelt David „toevallig” de Bradt guide over Zimbabwe en laat die dan ook nog op ons thuisadres leveren (niet op zijn eigen adres want „Ah ja, hij is overdag nooit thuis”). En bovendien neemt hij zijn boek ook niet mee naar huis maar laat hij het bij ons „rondslingeren”. Als ten slotte Betty ook nog snel en gemakkelijk allerlei self-catering mogelijkheden vindt in Zimbabwe en betaalbare lodges (nou ja) is de beslissing zo goed als genomen. Bovendien: hier ligt Great Zimbabwe, een voor de meeste Europeanen ongekend stuk erfgoed, overblijfselen van het grootste stenen bouwwerk ooit gemaakt ten zuiden van de Sahara, prachtig beschreven door James Michener in „The Convenant”.

Blijven nog morele bezwaren …. die de Bradt-guide vakkundig wegredeneert: zeer veilig land om te reizen met vriendelijke, maar zeer arme bevolking die nog het meest zal profiteren van elke Amerikaanse dollar (Zimbabwe heeft geen eigen munt meer) die een toerist in hun land binnen brengt.

Vandaar … onze tocht ligt vast. Ondanks de reisadviezen, ondanks al het negatieve waarmee Zimbabwe de laatste decennia in het nieuws kwam, ondanks de recente Ebola-epidemie in West-Afrika.

Nkosi sikelel’ iAfrika!

(God zegene Afrika)

Zimbabwe, here we come!