Zadar en Nin.
Zaterdag (29/08/2015) = reisdag = vermoeiende dag. Zaventem is OK want niet te druk. Maar dan is het aanschuiven op de veel te kleine luchthaven van Split: voor de bagage, voor de huurauto ... een witte Toyota. Een zogenaamd sympathiek (= piepklein), wit autootje. De A1 autoweg richting Zagreb op. Kilometers lang zijn er geen dorpjes of steden te zien. Alleen maar natuur: zee links, bergen rechts van ons in de verte. Op de niet druk bezette autoweg scheuren Poolse, Duitse, Italiaanse en Tsjechische auto's ons voorbij. 't Is al drie uur en we hebben een sanitaire stop en een late lunch nodig. De parkings zonder tankstation beperken zich tot een kale kiezelvlakte met twee Toy-Toys. Die laten we dus links liggen. Halt houden aan het eerstvolgende tankstation met "restaurant". In de toiletten glijdt je best niet uit op de spekgladde en natte vloer. Maar we moeten het er mee doen .... Het "restaurant" dan: aan een soort koeltoog valt onze blik op twee fris en appetijtelijk uitziende slaatjes. Maar ... de drie serveersters hebben geen oog voor ons. Af en toe kijken ze onze richting uit maar ze lijken dwars door ons heen te kijken. Wel bedienen ze iemand aan een tafeltje. Dus nemen we ook maar plaats. Zijn we te ongeduldig? Feit is dat we opnieuw compleet genegeerd worden door al het personeel. Ook door de verantwoordelijke in sjofele T-shirt en short en die er uit ziet als een stereotiepe, donkere Oost-Europese maffia figuur. Hij loopt met een norse blik rond. Het eindigt voor ons dan maar met een sokkig broodje uit het winkeltje van het tankstation ...
Gelukkig valt ons vakantie-appartement, even ten noorden van Zadar mee. Gedeeltelijk zicht op de Adriatische zee. De kust is een paar honderd meter verwijderd van ons appartement. Toeristen in badpak liggen nog te zonnen langs de kust-asfaltweg. Nu nog snel boodschappen doen in een dicht bijzijnde supermarkt: de Plodine. Ruim aanbod met dezelfde produkten als bij ons. Alleen ... geen bekende merken en geen productinfo in het Engels, Frans of Duits, laat staan Nederlands. Moeilijk! Gelukkig is er geen probleem met de wijn: twee flesjes rode Vina Laguna, Terra Rossa uit Istrië en ėėn flesje rosé van dezelfde producent moeten de volgende dagen bijdragen tot de juiste sfeer.
Zondag = Zadardag.
Onder een stralende zon rijden we richting het oude stadscentrum van Zadar, een schiereilandje van zo'n kilometer lang en een paar honderd meter breed. Langs de kustweg. Stoppen op een parking met zicht op het oude stadscentrum aan de overkant van de baai. We wandelen richting brug naar het stadscentrum, stappen een pier op in de hoop aan het eind een voetgangersbrugje te vinden maar ... vinden er een overzet-roeibootje met "barkajoli", een roeier-veerman. Vijf honderd lipa per persoon voor de overtocht. Honderd lipa = ėėn kuna en ėėn € = ongeveer 7,5 kuna. Voor wie nog mee is: de overtocht van een paar honderd meter kostte ons tien kuna, minder dan € 1,5 voor twee personen. De overkant is dan ook maar een paar leuke honderden meter ver. Prachtig zicht op de "skyline" van de oude en de nieuwe stad en de honderden aangemeerde yachten en zeilbootjes.
Er loopt een ringweg rond het schiereiland maar het centrum is verkeersvrij. Langs het noordelijke punt komen we vanzelf bij het zee-orgel: lange trappen afdalend in de zee en met rijen vertikale gaten. Daaruit stijgt inderdaad een harmonische, drietonige melodie op ... geproduceerd door de beweging van het zeewater in buizen onder de trappen. Op de trappen: Kroatische meisjes in bikini. In het water: gebruinde Kroatische binken die schijnbaar nonchalant heen en weer zwemmen. We wandelen langs de kade naar het zuiden; onderbreken onze wandeling voor twee espresso's en grote glazen water op een terras (= € 2 alles samen) en volgen vanaf de grote "Poort van het vasteland" de wandeling uit de groene Michelin-gids. Zadar doet erg Italiaans aan met ontelbare pleinen en pleintjes, kleine steegjes (aangenaam koel!), pittoreske hoekjes, een Romeins forum, de typische, ronde Donatuskerk en ... kom en kijk zelf. De moeite waard. Terug naar "huis" via dezelfde Zadarski barkajoli en ... per vergissing een ėėnrichting straat inrijden. Maar dat maken de Kroaten ons snel duidelijk met luid getoeter.
Lunch op het terras van ons vakantie-appartement: gerookte zalm, een slaatje, geroosterd brood en ėėn glaasje rosé. Achteraf nog een stukje Zigljen kaas, zopas gekocht in Zadar ... zonder verdere woorden.
In de late namiddag rijden we naar Nin, een kleine tiental kilometer van ons vakantie-verblijf, langs smalle wegen - gelukkig hebben we een "sympathiek" autootje - door onooglijke dorpjes. Nin is een oud stadje, omringd door waterbekkens voor zoutwinning en compleet met oude stadsomwalling, overblijfselen van een Romeins forum en Romeinse villa, een byzantijnse "Heilige Kruis" kerk, leuke straatjes en pleintjes met ditto bars en restaurantjes. Eigenaardig kerkhof ook met familie-grafkelders van minstens 3 op 4 meter, al dan niet reeds gedeeltelijk bezet. Wie geld heeft in Kroatië, moet dat laten zien ... ook in het hiernamaals. Bezoek aan het kleine Arheoloski Muzej en wandeling rond de stadsmuren. Dit stadje is pittoresk in de vergrotende trap! Een absolute aanrader.
Op de terugweg nog "snel" de Sint-Nicolaas kapel, even buiten het stadje, bezoeken: een fotogeniek kapelletje met kantelen er bovenop en staand op een soort hoge grafheuvel. En als we terug zijn aan ons appartement, nog even tot aan het strand wandelen voor een biertje op een terras ... mijmerend en filosoferend kijken naar de zonsondergang. Een sjofele grijsaard pookt ondertussen in de vuilnisbakken op zoek naar lege flessen: voor statiegeld. Een Porsche Cayenne rijdt voorbij, gevolgd door een Lexus en een paar aftandse en overjaarse Fiatjes. Ook dat is Kroatië, 2015.
Morgen naar Pag?
Gelukkig valt ons vakantie-appartement, even ten noorden van Zadar mee. Gedeeltelijk zicht op de Adriatische zee. De kust is een paar honderd meter verwijderd van ons appartement. Toeristen in badpak liggen nog te zonnen langs de kust-asfaltweg. Nu nog snel boodschappen doen in een dicht bijzijnde supermarkt: de Plodine. Ruim aanbod met dezelfde produkten als bij ons. Alleen ... geen bekende merken en geen productinfo in het Engels, Frans of Duits, laat staan Nederlands. Moeilijk! Gelukkig is er geen probleem met de wijn: twee flesjes rode Vina Laguna, Terra Rossa uit Istrië en ėėn flesje rosé van dezelfde producent moeten de volgende dagen bijdragen tot de juiste sfeer.
Zondag = Zadardag.
Onder een stralende zon rijden we richting het oude stadscentrum van Zadar, een schiereilandje van zo'n kilometer lang en een paar honderd meter breed. Langs de kustweg. Stoppen op een parking met zicht op het oude stadscentrum aan de overkant van de baai. We wandelen richting brug naar het stadscentrum, stappen een pier op in de hoop aan het eind een voetgangersbrugje te vinden maar ... vinden er een overzet-roeibootje met "barkajoli", een roeier-veerman. Vijf honderd lipa per persoon voor de overtocht. Honderd lipa = ėėn kuna en ėėn € = ongeveer 7,5 kuna. Voor wie nog mee is: de overtocht van een paar honderd meter kostte ons tien kuna, minder dan € 1,5 voor twee personen. De overkant is dan ook maar een paar leuke honderden meter ver. Prachtig zicht op de "skyline" van de oude en de nieuwe stad en de honderden aangemeerde yachten en zeilbootjes.Er loopt een ringweg rond het schiereiland maar het centrum is verkeersvrij. Langs het noordelijke punt komen we vanzelf bij het zee-orgel: lange trappen afdalend in de zee en met rijen vertikale gaten. Daaruit stijgt inderdaad een harmonische, drietonige melodie op ... geproduceerd door de beweging van het zeewater in buizen onder de trappen. Op de trappen: Kroatische meisjes in bikini. In het water: gebruinde Kroatische binken die schijnbaar nonchalant heen en weer zwemmen. We wandelen langs de kade naar het zuiden; onderbreken onze wandeling voor twee espresso's en grote glazen water op een terras (= € 2 alles samen) en volgen vanaf de grote "Poort van het vasteland" de wandeling uit de groene Michelin-gids. Zadar doet erg Italiaans aan met ontelbare pleinen en pleintjes, kleine steegjes (aangenaam koel!), pittoreske hoekjes, een Romeins forum, de typische, ronde Donatuskerk en ... kom en kijk zelf. De moeite waard. Terug naar "huis" via dezelfde Zadarski barkajoli en ... per vergissing een ėėnrichting straat inrijden. Maar dat maken de Kroaten ons snel duidelijk met luid getoeter.Lunch op het terras van ons vakantie-appartement: gerookte zalm, een slaatje, geroosterd brood en ėėn glaasje rosé. Achteraf nog een stukje Zigljen kaas, zopas gekocht in Zadar ... zonder verdere woorden.
In de late namiddag rijden we naar Nin, een kleine tiental kilometer van ons vakantie-verblijf, langs smalle wegen - gelukkig hebben we een "sympathiek" autootje - door onooglijke dorpjes. Nin is een oud stadje, omringd door waterbekkens voor zoutwinning en compleet met oude stadsomwalling, overblijfselen van een Romeins forum en Romeinse villa, een byzantijnse "Heilige Kruis" kerk, leuke straatjes en pleintjes met ditto bars en restaurantjes. Eigenaardig kerkhof ook met familie-grafkelders van minstens 3 op 4 meter, al dan niet reeds gedeeltelijk bezet. Wie geld heeft in Kroatië, moet dat laten zien ... ook in het hiernamaals. Bezoek aan het kleine Arheoloski Muzej en wandeling rond de stadsmuren. Dit stadje is pittoresk in de vergrotende trap! Een absolute aanrader. Op de terugweg nog "snel" de Sint-Nicolaas kapel, even buiten het stadje, bezoeken: een fotogeniek kapelletje met kantelen er bovenop en staand op een soort hoge grafheuvel. En als we terug zijn aan ons appartement, nog even tot aan het strand wandelen voor een biertje op een terras ... mijmerend en filosoferend kijken naar de zonsondergang. Een sjofele grijsaard pookt ondertussen in de vuilnisbakken op zoek naar lege flessen: voor statiegeld. Een Porsche Cayenne rijdt voorbij, gevolgd door een Lexus en een paar aftandse en overjaarse Fiatjes. Ook dat is Kroatië, 2015.Morgen naar Pag?