Sibenik.
Sibenik ligt halfweg tussen Zadar en Split. Zo'n half uurtje "bollen" vanuit Zadar. Parkeren doen we - na een klein rondje oude stad - op de grote betaalparking aan de aanlegsteiger van de veerboten. In de stad zelf is geen plekje vrij: er wordt op zijn Italiaans geparkeerd, dat wil zeggen, overal waar er plaats is en overal waar er geen plaats is! Sibenik doet trouwens zeer Italiaans aan (eeuwenlange Venetiaanse invloed). Smalle kronkelende straatjes (gezelliger dan de dambordstructuur van Zadar). Pleintjes en gebouwen zo weggerukt uit Toscane. Huizen in verschillende verdiepingen aanleunend tegen de helling tegenover de baai.
Parel aan de kroon is de Sint-Jacobs kathedraal! Ben zelf geen enthousiaste liefhebber van kerken maar deze ziet er van buiten heel origineel uit, ondanks de combinatie van stijlen. Je betaalt (een peulschil - 10 kuna) om de kerk van binnen te bezichtigen maar je krijgt wel een handige brochure in het Nederlands! Doopvont is een absolute must. En je brochure geeft ook degelijke uitleg over de buitenkant. Alleen spijtig dat de koepel (opnieuw of nog steeds?) wordt gerestaureerd op dit moment. Tijdens de zogenaamde "vaderlandse oorlog" (1991 - 1995) werd de koepel door een granaat getroffen. Een bronzen deur in de noordgevel draagt ook nog steeds de sporen van die oorlog: zeven kogelgaten!
Flaneren in de straatjes moet je doen. En vooral de minder toeristische steegjes nemen .... waar de was nog over de straat te drogen hangt en katten, ineengerold, de dag voorbij slapen. Na een stevige klim bij meer dan 30° C (maar de smalle straatjes zijn koeler) komen we bij het Sint-Michaëlsfort. Tien kuna, minder dan anderhalve Euro, volgens onze reisgids van 2015. Maar we dokken 35 kuna per persoon af! Waarom wordt ons echter al vlug duidelijk: na 2 jaar intense restauratie - met unieke integratie van moderne elementen binnenin, onder andere een amfitheater van 1.077 plaatsen! - is het fort nu opnieuw open voor het publiek. Zowel voor de restauratie als voor het unieke panorama op de stad en de eilandjes in de Adriatische zee, is een bezoek aan het fort een absolute aanrader.
Lunchen doen we op het terras van Gradska Vijecnica, voormalig stadhuis, op het plein tegenover de kathedraal. Aanbevolen: steak tartaar, een lokale specialiteit. En ondertussen een beetje "toeristje kijken" ...Vanavond in de Plodine van Zadar een flesje rosé "suho" (= droog) van Sibenic gekocht ... herinnering aan de meest Italiaanse stad van de Dalmatische kust.
Parel aan de kroon is de Sint-Jacobs kathedraal! Ben zelf geen enthousiaste liefhebber van kerken maar deze ziet er van buiten heel origineel uit, ondanks de combinatie van stijlen. Je betaalt (een peulschil - 10 kuna) om de kerk van binnen te bezichtigen maar je krijgt wel een handige brochure in het Nederlands! Doopvont is een absolute must. En je brochure geeft ook degelijke uitleg over de buitenkant. Alleen spijtig dat de koepel (opnieuw of nog steeds?) wordt gerestaureerd op dit moment. Tijdens de zogenaamde "vaderlandse oorlog" (1991 - 1995) werd de koepel door een granaat getroffen. Een bronzen deur in de noordgevel draagt ook nog steeds de sporen van die oorlog: zeven kogelgaten!Flaneren in de straatjes moet je doen. En vooral de minder toeristische steegjes nemen .... waar de was nog over de straat te drogen hangt en katten, ineengerold, de dag voorbij slapen. Na een stevige klim bij meer dan 30° C (maar de smalle straatjes zijn koeler) komen we bij het Sint-Michaëlsfort. Tien kuna, minder dan anderhalve Euro, volgens onze reisgids van 2015. Maar we dokken 35 kuna per persoon af! Waarom wordt ons echter al vlug duidelijk: na 2 jaar intense restauratie - met unieke integratie van moderne elementen binnenin, onder andere een amfitheater van 1.077 plaatsen! - is het fort nu opnieuw open voor het publiek. Zowel voor de restauratie als voor het unieke panorama op de stad en de eilandjes in de Adriatische zee, is een bezoek aan het fort een absolute aanrader.Lunchen doen we op het terras van Gradska Vijecnica, voormalig stadhuis, op het plein tegenover de kathedraal. Aanbevolen: steak tartaar, een lokale specialiteit. En ondertussen een beetje "toeristje kijken" ...Vanavond in de Plodine van Zadar een flesje rosé "suho" (= droog) van Sibenic gekocht ... herinnering aan de meest Italiaanse stad van de Dalmatische kust.
Vis
In elk restaurant van Dalmatië staat een selectie vis op het menu. Maar er is nergens, in geen enkele stad of geen enkel dorp een viswinkel te bespeuren! Er wordt hier door lokale vissers zo goed als elke nacht gevist. Die vangst wordt in de vroege morgen aan land gebracht, bij voorbeeld om zes uur aan de kade van de vismarkt van Zadar. Daar wordt de vis al onmiddellijk opgekocht door restaurants of ... is al gereserveerd door particulieren die "een visser kennen". Het weinige wat overblijft - doorgaans mindere kwaliteit - gaat naar de hele grote supermarktketens.
Opgetekend uit de mond van Marino van Zadar.
Geen verse vis dus om zelf klaar te maken, tenzij ... we bereid zijn om zes uur aan de visserskade van Zadar te staan. Helaas, onze dagen zitten nu al eivol ...