Koffie.

12 november 2021. 

De vallei van Agaete is uniek, niet alleen in Gran Canaria maar zelfs in gans Europa. Waarom? Daar kom ik straks op terug. Eerst gaan we bergwandelen. Vertrek in El Sao, een klein gehucht waar de weg stopt, amper 6 km van La Casita de Juani. Maar op die 6 km nemen we flink wat haarspeldbochten. We stijgen van 250 meter naar 540 meter. We passeren een oud, vervallen gebouw waarvan een deel in de steigers staat: Los Berrazales, een vroeger kuuroord, daterend uit 1931. Deze wellness avant la lettre gebruikte “lava-water” of “vulkaan-water” uit de omringende oude vulkanen. Er was zelfs een bottelarij. Het volledige complex wordt nu gerestaureerd maar voorlopig ligt de werf stil: Covid-19!

Los Berrazales, Gran Canaria

El Hornillo

In El Sao is er een kleine parking, vijf auto’s maximaal, twee plaatsen zijn reeds ingenomen (‘t is 9u20!). Op zich is de wandeling niet zo lang - 3 km tot Refugio El Hornillo - maar wel 240 meter stijgen langs een smal rotsachtig pad. Langs kloven en ravijnen, langs grotten, aloë vera’s en bamboe en natuurlijk met achter elke bocht een ander panorama. Het grootste deel van het pad ligt in de ochtendschaduw: slecht voor foto’s maar goed om niet te zweten. 

El Sao - El Hornillo, Gran Canaria
El Sao - El Hornillo, Gran Canaria
El Sao - El Hornillo, Gran Canaria
El Sao - El Hornillo, Gran Canaria
Boven in El Hornillo: wijds uitzicht op de vallei van Agaete, de bergen en de Atlantische Oceaan; een kerkje naast de Refugio; een gevaarlijk pad  onder een overhangende rots (recent is een deel naar beneden getuimeld) langs grotwoningen (bewoond want een vastgeketende hond maakt een hels kabaal). We willen een koffie drinken in de Refugio maar een meisje dat daarnet het terras bezemde, lijkt geen Spaans te verstaan, of toch mijn Spaans niet. De patron komt er bij. Blijkt dat die Engelstalig is, en dat meisje ook. Overigens lopen ze niet over van vriendelijkheid. Dat zijn we hier niet gewoon. 

El Hornillo, Gran Canaria
El Hornillo, Gran Canaria
El Hornillo, Gran Canaria
El Hornillo, Gran Canaria
El Hornillo, Gran Canaria

El Hornillo, Gran Canaria
Op de terugweg passeren we best wat wandelaars, stijgers hebben voorrang. Wel oppassen voor het ravijn bij het opzij gaan. Een Duits koppel - man met bierbuikje en zwetend - “gratuliert” ons met onze prestatie. Ze twijfelen of ze wel boven geraken. We spreken hun wat moed in: “und es ist sehr schön da oben”. 

Terug in El Sao eten we onze lunch in het bushokje aan de parking. Klinkt povertjes maar het panorama over de vallei van Agaete is hier eerste klas. Roofvogels schreeuwen hoog in de lucht. Op het bushokje hangt een waarschuwing voor de “Culebra Real”, de Californische Koningsslangen. Dat zijn invasieve exoten die op Gran Canaria actief bestreden worden. 

El Sao, Gran Canaria

Koffie. 

Nu terug naar het unieke van de Agaete-vallei. Dit is de enige plek in Europa waar koffie geteeld wordt! Dat gebeurt in Finca La Laja in San Pedro, een kilometer van “ons” vakantie-appartement. Die “boerderij” (Finca) bezoeken we deze namiddag. Acht euro per persoon voor een geleid bezoek, inclusief wijn van de Finca en koffie proeven. Maar eerst een glaasje “lava-water” drinken: dat heeft een wat metaalachtige smaak, zeker niet slecht. Zou goed zijn voor, of beter tegen, allerlei kwaaltjes. 
We komen tijdens de tour heel wat te weten over koffie, onder andere:
  • Dat koffie op minimaal 900 meter hoogte groeit. Hier zitten we op 300 meter. De koffieplanten staan onder grote druivelaars (2 meter hoog?) die de nodige schaduw en koelte geven. 
  • Koffieplanten in volle zon worden geel. Te koud, onder de 8° C en de bladrand wordt bruin. Beide slecht voor de koffieplant. Rechtstreekse regen is ook al niet goed, vandaar ook het bladerdak van druivelaars. 
  • Tussen de koffieplanten staan bananenbomen. Die brengen naast schaduw de nodige potassium in de grond. Andere planten trekken dan weer voor de koffieplant schadelijke insecten aan (=ecologische pestbestrijding). 
  • Te zwarte koffiebonen zijn te lang gebrand en/of met suiker gebrand = camouflage van minderwaardige koffie. 
  • Als de koffie zo bitter is dat er suiker in moet, is dat koffie van mindere kwaliteit. 
  • En nog zo veel meer … lang geleden werd er al koffie verbouwd in de Agaete-vallei maar die kon niet (en kan ook nu nog niet) prijs-concurreren met de koffie op de wereldmarkt. Productie is gestopt en pas 20 jaar geleden hervat door Finca La Laja. 
De wijnkelder is dan weer speciaal: een groot rotsblok is zo’n 200 jaar geleden naar beneden gekomen en op 2 meter van de begane grond tussen andere rotsen blijven hangen. Daaronder is de temperatuur redelijk constant en dus ideaal voor wijnopslag. 

Finca La Laja, Gran Canaria
Finca La Laja, Gran Canaria
Finca La Laja, Gran Canaria
Finca La Laja, Gran Canaria
De proeverij dan. Aan een tafeltje onder de druivelaars krijgen we een schotel met semi-curado kaas, hard geroosterd brood, cake, broodjes met chorizo-pasta en koffie-appel confituur voorgeschoteld. Drie witte wijnen proeven we bij al dat eten: een demi-sec, een droge witte wijn en een redelijk zoete rosé - we zijn niet echt enthousiast (Degustibus et coloribus non disputandum est). Dan de koffie, Arabica-variëteit, zeer zacht; we hebben hem graag met wat meer pit. Maar de koffie-appel confituur is in de smaak gevallen. Potje meenemen!

We moeten ons haasten om op het terras van La Casita de Juani nog van de zon te genieten. ‘t Is al 16:00 uur en om 17:00 uur verdwijnt de zon achter de bergen en koelt het af. Wat een drukke dag.