Traben-Trarbach.
17/08/2020
Voorlopig nog niet veel te merken van de Corona-pandemie. Althans niet bij een auto-reis naar Traben-Trarbach. Geen exotische bestemming - eerder een opa en oma-plek volgens sommigen - die “veilige” keuze heeft dan weer wel met Covid-19 te maken. “Normaal” verkeer voor een maandagmorgen, met inbegrip van een file in Lambermont - wegenwerken! We picknicken aan de Emmelser Wald Rastplatz, Duitstalig België. Geen tankstation, restaurant, winkel, noch ... toiletten. De boskant ligt vol met papieren zakdoekjes, die duidelijk niet voor het snuiten werden gebruikt ...
We verblijven in de Gartenvilla van Relactive-Mosel, in het “Traben-deel” van de stad. Traben is Duits voor “draven” - dat zijn we niet van plan. Aan de overkant van de Moezel ligt Trarbach, waar de Kautenbach - begrijpe wie kan - uitmondt in de Moezel. Maar dat is allemaal voor later: de rest van de namiddag wordt besteed aan het “ontdekken” van het Relactive-Mosel domein: zwembad, speeltuin, trampolines, tuin met sequoia, rust ...
Op 300 meter van ons vakantiehuis is een Lidl. Daar doen we inkopen. Blijkbaar is een Mund- und Nasenmaske hier ook verplicht in de supermarkt. Voor de rest draagt hier zo goed als niemand op straat een mondmasker. De Lidl lijkt ons ongestructureerd - moeilijk te begrijpen in Duitsland! Pasta vinden we op drie verschillende plaatsen maar niet de gezochte couscous. “Leider haben wir kein Couscous.” Daar moeten we het mee doen.
18/08/2020
Traben-Trarbach ligt in en rond een lus van De Moezel. Duidelijk te zien op mijn ochtendlijke jogging, langs en doorheen de wijgaarden op steile flanken. Sterk stijgend door een bos om uit te komen ... op de start- en landingsbaan van het vliegveld van Traben-Trarbach. Of beter: vliegveldJE, vooral of uitsluitend (?) voor zwevers. De Deutsch-Amerikanischer-Segelflug-Club heeft hier haar basis, boven op de “Mont Royal”. Prachtig panorama op de Moezel-vallei van hieruit.
Traben-Trarbach.
Na de late lunch, wandelen we naar het centrum van Traben-Trarbach - een kleine kilometer van onze Gartenvilla; kleine Lou (3,5 jaar) stapt aardig mee. Eigenlijk stappen naar de Brückentor, de brug-poort over de Moezel; Traben ligt op de linkeroever, Trarbach op de rechter. Leuke, rustige wandeling, doorheen het oude kerkhof met een gedenkteken voor de gesneuvelden uit beide wereldoorlogen. “Der Geist unser Toten ruft uns zum Aufstieg” luidt het stichtende opschrift.
‘t Is een gezellig stadscentrum met een mengeling van huizen in vakwerk, Jugendstil, classisistische stijl en « Moezel-stijl » (wat dat dan ook moge betekenen). De brug met toegangspoort en -torens is imposant ... Jugendstil. Maar de straatjes met oude wijnhuizen en vinotheken zijn charmanter. Tijd voor koffie (of wat anders: een “Apfelsaft mit einem Strohhalm” voor Lou) op het terras van het panorama-restaurant, naast de Brückentor. Het mondmasker van de kelner hangt onder zijn kin. We noteren al onze namen, telefoonnummers en e-mail adressen op een Covid-19 formulier.
Op deze plek in dit gebouw, was vroeger het Casino van Traben-Trarbach waar in 1846 een liedjeswedstrijd werd georganiseer om het ideale “Moezel-lied” te componeren. Eerste prijs - 1.350 flessen Riesling - ging naar een lied Van iemand uit Dresden, Saksen ... wat nooit een succes werd! Daarom kwam de jury een jaar later opnieuw bijeen en riep de toenmalige nummer twee - “Im weiten deutschen Lande” - uit tot nieuwe winnaar, een lied dat sindsdien wereldwijd beroemd is in Duitsland. Ik weet helaas niet wat er met de flessen wijn is gebeurd ...
Langs de Moezel-oever op een bankje de voorbij varende schepen bekijken. Nog even flaneren door het Traben-deel van de stad; minstens even leuk als het Trarbach-deel. Lou speelt in een vijvertje, voor een standbeeld bij het museum van Traben-Trarbach. Terug, via een omweg langs een verlaten wegje, doorheen de wijngaarden, naar “huis”.
‘t Is al de hele dag heerlijk weer: zonnig, 25 °C. Dus spenderen we de rest van de dag in de tuin en aan het zwembad van Relactive-Mosel. David vervoegt ons deze namiddag. Hij brengt zijn reuze-opblaasbare badeend mee: een uurtje pompen om ze op te blazen. Ze neemt een derde van het 8 x 4 meter grote zwembad in. Plezier gegarandeerd ...
Maar ‘s avonds zetten dreigende wolken op, vanuit het zuidwesten. Regen ... maar wel zachte. De tuin geurt sterk en fris.
We sluiten de dag af met spaghetti al ragù, ingrediënten aangehaald in de Aldi deze keer.