Chaves.

6 augustus 2021.  

Zwaar bewolkt en 17°C in Vila Nune. We zoeken de sleutel tot de zon. Sleutel = Chaves in het Portugees. En dus rijden we naar het noordoosten, naar Chaves, 10 km van de Spaanse grens en een 45 minuten rijden vanaf Quinta dos Moinhos. De zon is er inderdaad van de partij!

We parkeren - betalend - aan de rand van de oude binnenstad. We hebben wat tijd nodig om de weg te vinden naar het middeleeuwse deel van de stad. Tot we op de Praça Camões uitkomen, een statig plein met het vroegere paleis van de hertogen van Bragança, het stadhuis en de Santa Maria Major kerk. De kerk zou binnenin een mengeling zijn van stijlen: romaans, maniëristisch en laat-barok. Dat kunnen we echter niet controleren want … er gaat een trouwplechtigheid plaats vinden. Tot grote interesse en jolijt van Lou. Met meer dan gewone belangstelling bekijkt ze het gedoe aan de ingang van de kerk. Een vrouwelijke ceremoniemeester leidt de geplogenheden: koppel per koppel wordt in positie geplaatst voor de ingang en gefotografeerd. Bruidsmeisje en twee bruidsjongens mogen als laatste binnen. Uit een oude zwarte Citroën mag ten slotte de bruid stappen. Drie dames zijn druk in de weer om de lange, witte sleep in vorm te leggen, klaar voor de perfecte foto!

Maar we zijn niet gekomen voor een trouwpartij. Achter de kerk ligt de oude middeleeuwse stad. Huizen met twee verdiepingen, balkons, gekleurde gevels. Toch weer anders dan andere steden hier in de regio. Een vrouwtje wat er stokoud uit ziet, houdt Lou en Evelien staande en steekt een heel verhaal af in het Portugees. Ze lijkt vertederd door Lou maar we snappen geen jota van haar verhaal. Smalle straatjes bergaf leiden ons naar de Largo do Arrabalde. Hier zijn Romeinse termen, die we helaas niet kunnen bezoeken want: worden gerestaureerd. Chaves is overigens bekend als kuuroord om zijn natuurlijke, hete baden. Maar vanaf deze plek zien we de oude Romeinse brug, nu alleen nog door voetgangers gebruikt. Ze overspant de Tâmega met - in principe, volgens sommige reisgidsen - 16 bogen, maar wij hebben er maar 12 geteld. Even over de brug flaneren naar de overkant. Restaurantjes langs de kades. Lou gooit steentjes in de rivier en ook ééntje per ongeluk op het hoofd van Evelien. 

We keren terug doorheen de middeleeuwse stad naar de Castelo van Chaves. Eigenlijk is het een imposante wachttoren, vroeger geïntegreerd in de grotendeels verdwenen stadsomwalling. Binnenin moet je betalen (2,5€ voor ons gezelschap van vier) voor een eenvoudig militair museum. Maar het panorama over de stad vanop de toren loont absoluut de moeite. Beneden zien we overigens net het pasgehuwde paar de kerk uit komen en in hun oude Citroën stappen. 

Op één of ander pleintje lunchen we in restaurant “Museo do Bacalhau”. Heeft overigens niets met een museum te maken. En wat anders moet je daar eten dan “Bacalhau á  Museo” ( 11€). Ben er niet wild enthousiast van. Dan terug naar de parking waar we de ons toegemeten en betaalde tijd ruim hebben overschreden. Als dat maar geen boete wordt.  Net als we er aankomen, zien we een politieagent de geparkeerde auto’s controleren. Oei, even de pas versnellen … de agent wordt afgeleid door Lou … we komen net voor hem aan de auto, grissen ons vervallen parkeerticket weg en vertrekken. Oef, net op tijd. 

In de late namiddag wandelen Betty en ik op de Ecopista van Vila Nune naar Caneda en terug, zo’n 5 km in totaal. De zon straalt hier inmiddels ook. Nog een aantal laatste landschapsfoto’s en onze Portugal-reis naar Trás-os-Montes zit er op (op de terugreis naar België na). 

Blij om opnieuw een keer andere horizonten te hebben kunnen opzoeken. Waar gaat onze volgende reis naar toe? 

7 augustus 2021 - epiloog. 

Op de luchthaven van Porto staat een ellenlange rij voor de check-in desks van Brussels Airlines. Geeft ons tijd om on-line onze Belgische Passenger Locator forms in te vullen.  Gelukkig maar: bij check-in worden die deze keer wel gevraagd en gecontroleerd. In Zaventem volgen we de lijn van “Covid rode” landen (hoewel de Portugezen zelf vinden dat ze maximaal “oranje” zijn). En ook hier wordt onze PLF gecontroleerd. 

Bij het buiten rijden van de luchthaven worden we verwelkomd door een Belgische plensbui … we hebben nu al heimwee naar de Portugese zon!