Olympia.

5 juni 2022

De Peloponnesos bezoeken en niet de archeologische site van Olympia zien? Dat zou ongehoord zijn. Te meer daar Olympia maar een kleine 35 km van Ploes Villas ligt. We kunnen zelfs “uitslapen” en nog voor 10 uur in Olympia zijn. 

Maar … als we Olympia binnen rijden, beseffen we dat dit een toeristische hot-spot is, met alle nadelen van dien. De lange hoofdstraat is afgelijnd met taverna’s, souvenirwinkels, bars, restaurants, luxueuze terrassen met water-verneveling. Die straat geeft uit op een groot, cirkelvormig plein met taxi’s en tourbussen langs de kant. Hier is de ingang van de archeologische site, dat wil zeggen: nog een paar honderd meter te voet verder. Eerst de auto parkeren: een kilometer terugrijden om een plekje te vinden. Overal staan bussen en auto’s geparkeerd!

Aan de ingang van de site moeten we - voor het eerst in de Peloponnesos - file doen om tickets te kopen (6 € pp EU 65+ prijs). In de schaduw van bomen verzamelen gidsen hun tourgroep. Tientallen en tientallen toeristen gaan binnen of komen reeds terug. Hier en daar tussen de ruïnes staan toeristen met een AR-bril op (of is het een VR-bril) allerlei rare hoofdbewegingen te doen. Zo’n belangstelling, dat moet zeer de moeite zijn! Wel, euh … ‘t valt eigenlijk wat tegen. 

Om te beginnen: Olympia ligt eigenlijk niet in de bergen (Mount Kronos die Zeus heeft gebaard niet te na geproken, maar dat is eigenlijk maar een flinke heuvel) en ook niet aan zee, en mist dus de dramatische setting van Epidauros of Acrocorinthe of Mystra of …. De site is zeer uitgestrekt maar eigenlijk een beetje rommelig. Veel te veel toeristen, vooral dicht bij de ingang en het olympisch stadium! Mozaïeken zijn afgedekt met zwarte plastic en zandzakjes tegen verkleuring door de zon. Begrijpelijk maar je moet het dus met een foto doen, zwart-wit! Of is de foto ook al verkleurd? 

Toch kan je, mits een klein beetje doorzettingsvermogen rustige en fotogenieke plekjes vinden  De regel is: zo ver mogelijk van de ingang weg gaan. Zelfs - met wat geduld - kan je het olympisch stadium zonder toeristen fotograferen. Daar is overigens niet veel aan te zien. Helemaal achteraan de site nog iets interessants: een oud Grieks huis met muur verwarming “avant la lettre”. 

Gelukkig geeft ons ticket ook recht op toegang tot het Archeologisch museum van Olympia. Hier worden een aantal vondsten ten toon gesteld: marmeren beelden, helmen, aardewerk, friezen, maquettes … Mooi, professioneel geëtaleerd. Plus: het is er lekker koel! Wel een aanrader!

Terug naar “huis” (Ploes Villas) om een laatste keer te genieten van zon, zee en onze verlaten baai. We beslissen om deze avond op ons eigen terras te “dineren” met al onze “overschotjes”, kaas, eieren, ham, olijven, brood. Alleen … ramp! We hebben geen wijn meer! Laten we iets gaan drinken aan het strand van Skafidia en dan een winkeltje opzoeken. Helaas: ook hier is het een drukte van jewelste. ‘t Is zondag, de Griekse jeugd heeft het strand ingenomen. In de strandbar wordt er in zwembroek en bikini geconsumeerd. Niet ons ding. En hier vinden we onze fles wijn niet. We rijden het binnenland in en vinden een onooglijk winkeltje, sorry “supermarket” met zelfbediening. Je kan amper tussen de overvol gestapelde rekken bewegen! Maar geen wijn, behalve de beendroge rode wijn uit plastic flessen. Die is er in overvloed. Toch aan de winkelier vragen … die geen Engels verstaat … met “handen en voeten uitleggen” … we stappen buiten met een fles rode wijn van 8,5 € die achteraf meer dan aanvaardbaar blijkt te zijn. 

Nu nog een glaasje koele witte wijn op het terras van de taverna hier rechtover., tussen de Griekse oude mannen die in hun soft drink staren, de toeristen bekijken of druk discussiëren. Kalispera! Een vriendelijke mevrouw komt ons vragen wat we drinken (denk ik, want ze spreekt geen Engels). Google translate helpt: geen wijn hier, alleen maar ouzo en birra. Bij twee halve liters bier mijmeren we over de voorbije tien dagen. Wat een fantastische streek de Peloponnesos, wel leuker en charmanter in het zuiden dan hier in het noorden, maar vriendelijk zijn ze overal! Hoe kan het dat we dit nu pas ontdekken?

Griekenland, wij komen terug! Beloofd!

Met dank aan onze onafscheidelijke reisgezel: de Bradt guide!

P.S. Deze morgen zat er een zeldzame julikever op ons terras, en dat begin juni!