Masseria della Volpe.

Met het vliegtuig reizen is niet leuk, ook niet naar Sicilië. Vroeg opstaan (5u30), sleuren met valiezen, wachten, aanschuiven. Hoewel, gezien de omstandigheden - bijna 2 maanden na de aanslagen - valt het nogal mee op Zaventem. Het heeft 2 uur gekost vanaf parking P2 tot aan de "gate". Maar eerlijkheidshalve: per vergissing hebben we tickets geboekt zonder bagage. Dat wordt dus extra aanschuiven en betalen voor onze reiskoffers.

In de luchthaven van Catania vinden we vlot "Sicily by car", waar we ons Citroënneke C1 ophalen. Je moet hier op Sicilië met zijn oude middeleeuwse stadjes en bochtige straatjes niet met een "grote bak" aankomen. Geen druk verkeer overigens op de snelweg van Catania naar het zuiden. Bijna eentonig ware het niet dat de middenberm en zijkanten vol staan met rode, roze en witte oleanders afgewisseld door brem in bloei. Zelfs hier en daar een bloedrode of paarse hibiscus. Prachtig onder een stralende zon maar wel met een strakke wind. We passeren de havenstad Augusta (bootvluchtelingen!) en Syracusa. Daarna hebben we de snelweg bijna helemaal voor ons alleen. Afslag naar Noto voorbij rijden en ... dan stopt de snelweg bij Rosolini in het midden van niks. Klein baantje en gelukkig: een wegwijzer naar Masseria della Volpe, ons verblijf voor 4 nachten.

 Bijna 2 uur 's namiddags is het wanneer we inchecken. Een man achter de receptie vraagt ons in het Engels of wij "Belgisch" spreken. "Nee", leggen we uit, "een deel van de Belgen spreekt Frans, een ander deel Nederlands, "Dutch". "Oh, ik wist niet dat Belgen ook Deutsch spreken", zegt de man. Laat maar .. te ingewikkeld om uit te leggen.

 Prachtige plek, die Masseria della Volpe: een design-verbouwde boerderij (een masseria) op de top van een helling en omringd door olijfgaarden en sinaasappelbomen. En "carob trees", Nederlandse vertaling: Johannesbroodbomen. De zaden ervan, de "carobs" zijn zo onderling gelijk in gewicht dat ze vroeger gebruikt werden om het gewicht van diamanten te bepalen: carob = karaat!

Hier en daar staan kleine metalen silhouetten van vossen (volpe = vos in het Italiaans) in bloemenweiden met klaprozen, korenbloemen en nog veel meer gele en oranje bloemen waarvan we de namen niet kennen. 

Lunch aan het zwembad: Siciliaanse charcuterie-schotel met een plastic-glas Prosecco! Plastic? Die harde wind, weet je wel. Daarna een wandelingetje in het domein. Genieten van weidse vergezichten over de Noto-vallei. Languit uitrusten in een Indonesische sofa of in een koloniale stoel vanop het panoramische uitzichtpunt. Of in een "Fatboy" langs het wandelpad. Of met tweëen in een hangmat ... 

Wat een luie halve dag!

Afsluiten met een excellent dineetje in het Codarosso (rode staart) restaurant: de "catch of the day" ... een grote dorade voor twee. 

En overgoten met een "Nozze d'Oro" Sauvignon uit Sicilië.