Modjadji.

11 april 2023. 

Ik word gewekt door de roep van de ibissen, stipt om 6 uur. Joggen, zwaar: 6 km, 170 hoogtemeters. Een half uurtje later wordt Betty gewekt door vervet monkeys die luidruchtig op het bovenste tentzeil te keer gaan. Hier leven ook nog Samango aapjes, zeer schuw. “You are very lucky if you see them”, wordt ons gezegd. Zo “lucky” zijn we nog niet. 

Modjadji Nature Reserve. 

We besluiten naar het “Modjadji Nature Reserve” te trekken, volgens reisgidsen en internet uniek omwille van zijn “cycads”, broodbomen. De rit er naar toe is alvast de moeite. Al snel ruimen de avocado-plantages en eucalyptus-aanplantingen het veld voor wildere natuur en veel, verspreide, bebouwing. Kleine, vierkante betonnen gebouwtjes weliswaar met hier en daar nog rondavels of hokjes in golfplaten. Veel mensen op straat. De vrouwen zijn kleurrijk gekleed. 

We moeten zoeken naar “Modjadji Nature Reserve”. Vragen de weg … rechtdoor wordt ons elke keer gezegd maar ik heb de indruk dat ze het niet echt weten. We belanden op de “Africa Ivory Route”, pittoresk maar niet wat we zoeken. Een eind terug rijden dan maar en dan vinden we het … de gesloten poort gaat open. Iemand komt met de onvermijdelijke administratieve documenten om in te vullen en legt uit dat het NIET toegestaan is om te wandelen want gevaarlijk. Hoezo? Het gras is te hoog! Maar we mogen wel gratis binnen tot aan de picknick-site. Daar wordt alles snel duidelijk: al vijf jaar lang wordt het park niet meer onderhouden en is in verval! Voordeel: compleet verlaten. En een eindje wandelen tussen het metershoge gras doen we toch. Inderdaad veel en indrukwekkende broodbomen, sommige metershoog en met grote, zware vruchten. Broodbomen bestaan al miljoenen jaren. Leuk om er hier zo veel te zien in een omgeving waar de natuur duidelijk heeft overgenomen. Sinds pré-Corona wordt dit park niet meer onderhouden ondanks wat reisgidsen en internet ons blijven vertellen. 

We lunchen (zelf gemaakte tonijnsalade met “peaches in syrup”) op de verlaten en vervallen picknick-plek, onder een overgebleven strooien afdak. Onwerkelijk stil … vlinders … panorama’s over de omliggende bergen en plateau’s. 

Tzaneen. 

De weg terug naar Tzaneen is pittoresk: enerzijds biedt deze weg prachtige vergezichten tot aan de Magoebaskloof. Anderzijds passeren we door kleine, traditionele dorpjes waar vermoedelijk niet zo vaak een toerist komt. Kraampjes langs de weg bieden zakken avocado’s aan. Stoppen voor een drankje doen we in het “Meet and Greet” café in Tzaneen. Water druppelt er van het terras-dak. Als afkoeling, of bevloeiing van de tuin? 

Long Tom. 

Even voor ons verblijf - Africamps Magoebaskloof - wijst een bordje naar het “Long Tom” memorial. Dat blijkt een uitkijkpunt met een historie te zijn. In 1901, tijdens de laatste Anglo-Boerenoorlog is hier door de Boeren-Voortrekkers hun ”Long Tom” opgeblazen om te verhinderen dat dergelijk groot kanon in handen van de Engelsen zou vallen. Een krater(tje) en gedenkplaat wijst de plek aan waar die ontploffing gebeurde. Maar je kan hier ook aan stenen tafeltjes van een leuke picknick met prachtig panorama over de beboste bergen genieten. 

Hot tub. 

Onze glamping-tenten hebben een hout gestookte “hot tub”. Dat moeten we toch even proberen. ‘t Is wel een klus om het vuur aan de praat te krijgen. Iemand van Africamps moet mijn”gesukkel” met hout, “zipkes” en vuur hebben opgemerkt want hij komt spontaan zijn hulp aanbieden. Of liever: de boel overnemen. Blijkt dat ik te weinig hout gebruik. De kerel biedt aan om zelf een extra-zak hout te gaan halen - 40 ZAR. Akkoord! Even later is hij terug en heel blij met een 10 ZAR fooi. Maar het vuur krijgt hij inderdaad volop aan de gang. Een uurtje later stapt Lou als eerste - natuurlijk! - de hot tub in, gevolgd door … Betty 😳 en Evelien. David en ik bekijken het zaakje rustig vanop de zijlijn met een Windhoek Lager in de hand. Hoewel … na het avondeten stapt David zelf nog een keer alleen in de tub … en komt er verhit uit. 

Nog even genieten van de opnieuw indrukwekkende sterrenhemel - de Melkweg is duidelijk te zien, en Orion en Sirius en …