Ndlovu.

3 november 2019.

Ndlovu betekent olifant in het Swati. De koningin-moeder van eSwatini wordt ook wel de Olifant, Ndlovu genoemd en haar zoon koning Mswati III de Leeuw, Bhubesi van eSwatini.

Ndlovu kamp ligt aan de ingang/receptie van Hlane. Daar rijden we nu - opnieuw 6 uur ‘s morgens - naar toe en ... voorbij. Vandaag exploreren we het zuidelijke deel van Hlane. Maar voor het zover komt steekt onverwachts een jonge, eenzame olifantstier de grintweg over. Dat is schrikkken: stoppen, kijken, foto’s nemen. Alvast een goed begin van onze safari. En dan hadden we net daarvoor nog een gier in een boomtop gespot. Hlane heeft de grootste kolonie “white-backed” gieren van gans zuidelijk Afrika.

We rijden naar de “Hippo pool”, een klein meertje aan een dam. Een jonge jakhalsbuizerd bekijkt ons. Maar het is tijd voor een rustig ontbijt aan de enige picknick plek van het park, aan de Mahlindza waterhole, eigenlijk een betere naam dan “Hippo pool” want nijlpaarden zullen we hier niet zien. Onze picknickplaats ligt verscholen in het groen. Er staan ijzeren stoeltjes en een ijzeren tafel. Er zijn doorkijkjes tussen het groen op de vlakte voor het meertje. Af en toezien we een nyala, een wildebeest of een impala passeren. De echte safari-beleving komt echter een eindje verder, aan de “Bird hide”, inderdaad: een vogelhut pal aan het meer. Ongelooflijk wat we hier zien en wat een komen en gaan van beesten.

Een kudde wildebeest springt nerveus vanuit het gebladerte de vlakte op. Bokkend en vechtend verschrikken ze de tientallen impala's en nyala’s. Warthogs lopen in “file indienne”, staarten omhoog naar de oever. Daar rollen ze zich herhaaldelijk in de modder. Een maraboe daalt cirkelend over het meer en landt statig. Twee zwart-witte vogels proberen hem door herhaalde duikvluchten te verjagen. Tevergeefs. Drie zebra’s verschijnen voorzichtig aan de rand van de vlakte. Ze steken aarzelend over en komen drinken, naast nyala en wildebeest. Dan nog een dorstige gast: een kudu, één van de grootste antilopen, 1,5 meter schofthoogte, 250 kg en grote gedraaide horens. De kudu drinkt en ... wentelt dan zijn horens in de modder. Grote klodders druipen er van af als hij weer de schaduw van de bush opzoekt. 

Over schaduw gesproken: deze morgen vroeg kleurde de hemel reeds staalblauw. Geen wolken! Om 10 uur is het reeds 34° C!

We keren terug naar Ndlovu kamp: we moeten water inslaan. Het is er voor het eerst redelijk druk - tot nu toe kwamen we geen enkele andere self-driver tegen. Aan de waterhole liggen/stappen/zitten drie witte neushoorns. Op veilige afstand - 60 meter? - kan je ze bekijken achter een elektrische prikkeldraad. We kuieren wat rond. Plots verschijnen twee mannetjes olifanten ten tonele. En wat een show voeren ze op: ze wandelen naar de oever en spuiten zich onder de modder. De kleinste van de twee is daarin duidelijk de meest bedrevene. Dan gaan ze het water in, eerst voorzichtig maar dan volledig kopje onder zodat je alleen nog het puntje van hun slurf ziet. Praktische snorkel! Ze pletsen, duwen en plonzen in het water, als twee grote kwajongens. Dan houden ze het voor bekeken en verdwijnen ze.

12 uur: ook voor ons tijd om naar Bhubesi terug te keren. Nog maar net zijn we vertrokken of daar komen we plots de twee mannetjes olifanten tegen. Wat te dicht bij de auto, naar mijn zin. Foto nemen en wegwezen. Spotten doen we niet echt meer onder de weg, maar toch ... een meute van 30 tot 40 bavianen (“bobejanen” in het Afrikaans) spurt de weg over. Een grote baviaan blijft in het midden van de grintweg staan, de anderen rennen hem voorbij ... net een verkeersagent als de school uit is. Alles gebeurt in een flits: geen tijd om een goede foto te schieten.

Wie wel nog wil poseren is de gekroonde parelhoen (crested guinea fowl), redelijk zeldzaam in tegenstelling tot de gewone parelhoen (helmeted guinea fowl)  met een belachelijk “toefke” op zijn kop. ‘s Nachts vliegen deze vogels de boomtoppen in om te slapen, overdag lijken ze absoluut te weigeren om te vliegen. Ze verkiezen tientallen meters voor je auto uit te lopen.

En zo eindigt onze tweede safari in Hlane. Deze namiddag platte rust.

P.S. Internet in Ndlovu is waardeloos: enkel goed genoeg om - mits veel geduld - email te bekijken. Een attente en trouwe bloglezer signaleert mij dat de Springboks inmiddels wereldkampioen rugby zijn geworden door het Engelse team te verslaan! Proficiat!