Het pad van een toerist in India gaat niet altijd over rozen. Hoewel rozen prominent aanwezig zijn, hier in India: in zeep, in koekjes, in douche-gel, in drankjes, om kamers en kasten te aromatiseren ... Maar Betty heeft nog altijd last van maagpijn en slaat het ontbijt over. Mijn darmflora is vermoedelijk compleet verwoest. Dus ja, nog altijd dezelfde gezondheidsproblemen van gisteren. Raju heeft een mini hindoe tempeltje vooraan in zijn Maruti Suzuki. Op zijn god in zijn tempeltje moeten we rekenen om snel beter te worden, zegt hij. Gemeend? Helpt het niet, dan schaadt het niet.
't Is een overgangsdag en reisdag vandaag: we laten de steden achter ons. Maar pas 170 km na Udaipur, op zo'n 30 km voor Shahpura Bagh, onze volgende overnachting, verdwijnt de verstedelijking volledig. Plots wanen we ons opnieuw in Shilpgram: net dezelfde huisjes maar wel echt bewoond deze keer. Het idyllische landschap wordt even verstoord door de contouren van een fabriek die - in het midden van niets - pikzwarte rook uitbraakt. Shahpura Bagh is een Indische haveli, herenhuis, op een groot domein. Behoort nog steeds toe aan een Maharadja die het nu als eco-hotel uitbaat. Prachtig luxueus zwembad waar we een lichte lunch met moeite proberen naar binnen te werken. En uitrusten en bekomen van de stedelijke drukte en janboel en het vuil in een mooie natuur-omgeving. Maar de buitenwereld kan je hier toch niet volledig afsluiten: we horen vanuit het dorp de muezzin "Allah Akbar" roepen (20% van het dorpje is moslim) en - bij vlagen - flarden muziek van de hindoe-tempels.
De avond-safari neemt ons mee naar een ruïne van één van de kastelen van de Maharadja, naast een dorpje - vuil en druk zoals gewoonlijk - waar de tijd lijkt te hebben stil gestaan. Aan de beide kanten van het dorp en kasteel ligt een meer en een uitgestrekte alluviale vlakte met akkers. In de 2 tot 3 moessonmaanden valt hier overvloedig regen maar daarbuiten is het maar een mager beestje. En dus staan hier mosterdplantjes op de velden en die hebben inderdaad maar twee maanden regen nodig. De plantjes worden gebruikt voor de produktie van mosterdolie: in de zwart rokende fabriek die we deze morgen zagen. En de olie wordt gebruikt om te koken en ... als vochtinbrenger voor de huid. "Maar daar wordt je huid donkerder van!" zegt onze gids bedenkelijk.
Een sun-downer dan - aperitief - op een hoektorentje van het kasteel en staren over de velden beneden en de ondergaande zon ...
Maar nog altijd houden onze maagproblemen aan. Vanavond de zware middelen inzetten: antibiotica! Op hoop van zegen ... we slaan de avondmaaltijd over en overleven op bananen.
