Taj Mahal.

Niet beseffend dat ons hotel, Radisson Blu, maar op een paar honderden meter van het ticket office van de oostelijke ingang van de Taj Mahal ligt, hebben we Raju gevraagd om ons er heen te voeren. Niet dat een wandeling leuk of aangewezen zou zijn. Agra lijkt met de gewone India-chaos en -vuiligheid geen al te mooie stad te zijn.

 Aan het ticket office, geen files! Iemand wijst ons vriendelijk de weg naar de loketten, dan naar een plek waar je je gratis waterflesje kan ophalen, dan naar een loket waar je schoenovertrekken krijgt. De man blijkt een gids te zijn die ons zijn diensten wil verkopen. Maar we hebben zelf onze boeken bij, dus nee, dank u.

Met een elektrische bus - stel je voor, in India! - naar de oostelijke ingang van de Taj. Omwille van de luchtvervuiling mogen auto's, brommers, bussen en gemotoriseerde riksha's sinds de grote restauratie van 2002 niet meer in de buurt van de Taj Mahal komen. Ook geen file aan de ingang maar wel strenge security. Alle tassen worden doorzocht. Geen eten toegelaten, ook geen sigaretten, aanstekers, computers, camera-driepikkels, laders voor mobiele telefoons, enz. Wij hebben alleen onze cameratas met camera bij. Maar ... waarin ons kleine (15 cm) driepikkeltje steekt! Niet toegelaten! Dus ik terug buiten met het driepikkeltje: je zou dat hier gratis ergens kunnen achterlaten? Iemand spreekt me onmiddellijk aan en stelt voor om het ding bij hen gratis te deponneren, in een "offciële" vestiaire ... die een winkel blijkt te zijn. En een tweede persoon stelt me net hetzelfde voor, en een derde, en vierde en .... Ik ben omringd door luid schreeuwende Indiërs die met mekaar beginnen ruzie maken! Dan maar verder stappen, voorbij de groezelige shops tot aan een open plek met bouwafval. Driepikkeltje onder een steen langs de kant van de weg gelegd ... we zien wel. Terug dan door security en eindelijk binnen.

 India en de Taj Mahal, de romantische kant van het verhaal: de Mogol-keizer Shah Jehan liet de TaJ Mahal bouwen als eerbetoon aan zijn overleden vrouw, Mumtaz Mahal, die hij toch zo lief had. De Taj is dan ook uitgegroeid tot het wereldwijde symbool van de eeuwige liefde. Maar wat andere feiten: Mumtaz Mahal was zijn derde vrouw die stierf bij de bevalling van hun veertiende kind. Bovendien hield Shah Jehan, zoals gebruikelijk in die tijd, er een uitgebreide harem op na. 't Liep trouwens slecht af met de keizer: Aurangzeb, één van zijn jongere zoons kwam in opstand, greep de macht en sloot zijn vader op in het rode fort van Agra. Vandaar kon Shah Jehan alleen nog maar uitkijken over de Yamuna rivier en zijn Taj Mahal in de verte. Overigens heeft Aurangzeb later het mogol-rijk in India om zeep geholpen door zijn vele oorlogen en expansie-drang.

Maar natuurlijk is het gebouw een meestwerk van architectuur en perfecte symmetrie. Alle vier zijden zijn precies gelijk. De decoratieve minaretten op de hoeken buigen lichtjes naar buiten zodat ze bij een eventuele aardbeving niet op de Taj Mahal zouden vallen. De muren zijn van wit marmer, prachtig bewerkt, bijna doorschijnend en ingelegd met half-edelstenen. Door het felle licht doet het bijna pijn aan de ogen om naar het gebouw te kijken. Binnenin dezelfde graad van perfectie en gedetailleerde afwerking. Indrukwekkend geheel, maar ... ontroerd zijn we nu ook weer niet. Nog wat rondwandelen in de tuinen en rond de waterpartijtjes. Taj museum bezoeken. Toilet bezoek: gratis voor niet-Indiërs! Maar wij betaalden dan ook 750 roepies (12 EUR) per persoon inkom, de Indiërs maar 20 roepies. Nu eerst driepikkeltje ophalen van onder mijn steen op het braakliggend terrein (het ligt er nog!) en dan: tijd voor de lunch. Indisch, maar het valt redelijk mee (=niet gekruid).

Het rode fort moeten we natuurlijk ook zien. Gebouwd als versterkte burcht door Akbar, dat is die van Fatehpur Sikri (zie blogpost van gisteren) en omgevormd tot paleis door Shah Jehan. Van hieruit heb je een prachtig zicht op de Yamuna-rivier en net daarnaast de Taj Mahal. Voor de rest: opnieuw een prachtig paleis. Maar we raken een beetje de tel kwijt en kunnen ons niet goed meer herinneren in welk paleis we welke details hebben gezien. Maar daarvoor dient ook deze blog ... als documentatie voor onze ervaringen in India.

Terug naar het hotel om wat uit te rusten bij het zwembad en een Kingfisher biertje. Morgen vatten we de terugkeer aan.