Aphrodite of Adonis.
Hoe zwaarder de dag, hoe korter het verslag.
Woensdag 23 augustus.
De weg Pomos-Polis hebben we nu al verschillende keren gedaan, maar toch blijft hij pittoresk, vooral met een felle zon die de zee in vijftig tinten blauw kleurt. We passeren, op weg naar de "Baden van Aphrodite", de verschillende stranden en strandjes waarvan sprake in de blogpost van 11 augustus. Meestal zijn ze gemengd zand- en kiezelstrand, soms met een leuke strandbar maar dikwijls toch slechts een smalle strook tussen de weg en de zee.
Tot nu toe ontmoeten we zo goed als geen andere toeristen. Dat verandert drastisch in Latchi: grote hotels, souvenirshops, stranden met honderden parasols en ligstoelen en veel volk. Niet stoppen, doorrijden tot de "Baden van Aphrodite". Alhoewel ... veel zaaks is dat ook niet. Een half open grot met een bron en vijvertje en dat is het. Als Aphrodite daar in moest baden, och arme! Maar we zijn gekomen om te wandelen, ondanks de warmte (35 - 36° C). De Aphrodite-wandeling, 7 km en moeilijkheidsgraad "2" wat dat ook moge betekenen. En vooral niet te verwarren met de Adonis-wandeling, zelfde afstand maar moeilijkheidsgraad "3".
De wandelingen beginnen in elk geval aan het botanisch tuintje bij de bron. Verwarrende en schaarse bewegwijzering leidt ons stevig naar omhoog: 2,5 km tot de toren van Aphrodite. Halfweg moet ik de draagzak met Lou aan Evelien geven: zweet parelt op mijn hoofd, hartslag in overdrive. En een eindje verder moet ook Betty passen: vuurrood aangelopen, zwetend en eveneens hart in kas voelen bonken.
Op een halve kilometer van de top geven we op en keren we terug: berggeit Evelien zou te lang op ons moeten wachten. Zitten we niet op de zwaardere Adonis-wandeling? Afdalen dus maar; de kruidige geur van het bos opsnuiven; genieten van het panorama over de Chrysochou-baai; de geiten bewonderen die wel vlotjes naar boven huppelen.
Terug "beneden" eten we ons lunchken op het Aphrodite-strand en betalen 2,5 € voor schaduw onder een strandparasol. Nog een Keo-biertje drinken in het "Baths of Aphrodite" restaurant op de klif boven het strand. Dan naar "huis" ...
's Avonds trekken we met glazen, versnaperingen en een litertje Cyprus-cider naar Pomos-strand. De zon zien zakken in de zee. We passeren het strand met strandbar, ronden opnieuw het kaapje naar het westen toe en ... daar hebben we opnieuw het strand, de zee, de wereld voor ons alleen. Zuivere zonsondergang, geen wolkjes ... een uur heeft het geduurd. Als we terugkeren langs de strandbar, stuikt net een dronken badgast van zijn barkruk. Ieder diertje zijn pleziertje!
P.S. Eentonig maar nog geen nieuws over bagage; geen enkel teken van leven van TUIfly.