Triktrak.
Dinsdag, 22 augustus 2017.
Gisteren leerde Pavlos ons vier Griekse woorden waarmee je volgens hem in heel Cyprus zal overleven: 
- Καλημέρα ofwel kaliméra: goede morgen;
- Ευχαριστώ ofte Efcharistó: dank u;
- Νερό of Neró: water, en ten slotte:
- Ψωμί of Psomi: brood.
Ik kan er al één van gebruiken. Wijzend in de vermoedelijke richting van de kerk, zeg ik "Kaliméra, Church?" tegen een vrouw die net haar voetpad heeft geveegd. Ze wijst een klein straatje aan, de berghelling op. Het kerkje is typisch Orthodox, pittoresk. 't Is wel moeilijk lopen op en af de berghellingen en ... eigenlijk al te warm.
Triktrak.
Later op de ochtend, op weg naar Polis voor inkopen ... Net buiten Pomos, in een bocht van de weg ligt een allersympathiekst cafeneon - café - met terras en uitzicht over de baai, de rotsen en de zee. En gezien we de luxe van tijd hebben: stoppen! Dit is "bij Koulla". Ze verwelkomt ons met een brede glimlach. En wie zit daar te genieten van het panorama? Pavlos! Uiteraard schuiven we bij hem aan. Koulla komt al aangerend met een babystoel en speelgoed: een soort baby acivity center, aartsvuil ... maar dat belet Lou niet om ook dat te proberen in haar mond te steken. Beneden in het heldere water vist een duiker met harpoen.
Een eindje verderop klinkt het getik van schijfjes op een houten speelbord. Twee Cyprioten spelen, te midden van een paar kritische omstaanders, Tavli, een soort van triktrak (backgammon). Dat schijnen ze hier al eeuwenlang te doen. Misschien is het spel zelfs hier uitgevonden. In elk geval nog razend populair zoals we later nog wel zullen zien.
Kato Pyrgos.
Later op de dag, (misschien te laat?) trekken we richting Kato Pyrgos, nog geen 30 km van ons vakantiehuis maar ruim drie kwartier rijden. Een bergweg voert ons langsheen, maar hoog boven de zee rondom de Turkse militaire enclave Kokkina. Diepe dalen en kloven wisselen af met beboste en dan soms helemaal kale hellingen. Begroeiing hier en daar geruimd om militaire redenen? Omheiningen met prikkeldraad en scheermesjesdraad, VN militaire uitkijkposten, Grieks-Cypriotische legerposten en waarschijnlijk helemaal beneden de Turkse militaire basis. Prachtig berglandschap met de blauwe zee op de achtergrond maar toch een wat beklemmende sfeer.
Kato Pyrgos zelf stelt ons teleur. Een lange hoofdstraat. Winkels en caféterrassen waar oude Cyprioten triktrak spelen, of Cypriotische koffie drinken of gewoon niksen en toeristen bekijken. Een eigenaardige kar met twee bakoventjes trekt onze aandacht. Dergelijke oventjes heeft elke huis hier wel. Staat de kar klaar met een levering? En er is een tweehonderd jaar oude eik met errond een caféterras. Daar drinken we iets en kijken we naar de triktrak spelende "locals"'. Voor de ruïne van de middeleeuwse toren met uitzicht op de Middellandse zee moeten we passen. Geen tijd meer. We "willen voor donker thuis zijn". Spijtig want van ver zag het er interssant uit. En vermoedelijk met interessant panorama...
Wel genieten we tijdens de terugtocht van het avondlicht over bergen en valleien (magic hour!) en uiteindelijk van de zonsondergang over zee.
P.S. De staking bij Swissport in Brussel is natuurlijk niet bevorderlijk voor het snel recupereren van onze vermiste bagage. Niet het minste nieuws van TUIfly tot nu toe ...