Monreale.

Deze morgen vroeg, brengen Betty en ik, David terug naar de luchthaven van Palermo. Zijn weekje Sicilië zit er op. Wij hebben nog een paar dagen te gaan, te beginnen met een bezoekje aan Monreale, op zo’n kleine 45 minuten rijden van de luchthaven.

Joggen in Siclië ...

Er wordt duchtig gejogd in Sicilië. ‘s Avonds zie je in en rond de steden hele hordes joggers, meestal op de drukke weg, zelden op het voetpad. Nu wordt ons duidelijk waarom. Net zoals vorige zondag in Mazara is vandaag zondag 24 juni de dag van de jaarlijkse jogging van Monreale. Het centrale plein voor de “Duomo” is ingenomen door honderden sportievelingen die zich klaarmaken voor een aantal rondjes rond de campanile. Nadeel: de charme van het plein gaat wat verloren.

Monreale.

Monreale - DuomoMaar terug naar het begin: we stoten ons aan dezelfde steen als gisteren in Castelvetrano, namelijk het centrum van de stad inrijden. Extreem smalle straatjes, druk verkeer en de jogging ... ideaal recept om geen parkeerplaats te vinden. Dus dalen we de berg waarop Monreale ligt weer af en - geluk! - iets naar beneden is nog één plek vrij op een parking. Nadeel: flinke klim te voet terug naar het centrum. Hier moet je dus de duomo of kathedraal zien, één van de mooiste kerken van Sicilië en/of van Italië, sommigen beweren zelfs “van Europa”. Maar dat bezoek wordt ons wel wat moeilijk gemaakt. Om 9u30 is er een zondagsmis, dus alle toeristen buiten of samengedrumd in een klein hoekje van de kerk. We besluiten eerst het stadje te bezichtigen en een uurtje later terug te keren.

Monreale street viewMaar niet zonder eerst een caffè en cappuccino met een crostata di mandorla te consumeren. Hier zijn er bars en restaurantjes in overvloed. Het stadje is inderdaad één van de allerleukste van Sicilië met kleine straatjes die bevolkt en levendig zijn, met veel mensen - Sicilianen! - op straat. ‘t Gaat natuurlijk op en neer, soms met trappen. Wasgoed hangt overal buiten te drogen - geen probleem dat het zondag is - langs en over de smalle straatjes. We klimmen tot boven de stad, tot aan een gesloten kerkje - de Chiesa della Madonna delle Croci - van waar je een mooi uitzicht hebt op Monreale en op de baai van Palermo. Helaas, ook hier weer, in Monreale zelf, kom je afvalhopen tegen, kompleet met afgedankte matrassen en diepvriezers. Zo jammer ...

Duomo.

Priest in MonrealeoTerug beneden aan de Duomo. We gaan opnieuw de kerk binnen. Ofwel is de mis nog altijd gaande ofwel is dit reeds een volgende dienst. De pastoor steekt een ellenlange preek af. Maar we mogen wel binnen. We nemen foto’s van de prachtige mozaïeken die de kerk sieren. Honderdduizenden, nee miljoenen stukjes steen moeten hier met engelengeduld geplaatst zijn. Als mozaiek-legger kon je hier niet alleen je brood maar vermoedelijk ook je eeuwige leven in de hemel verdienen. Overigens dateert de kerk uit de 12de eeuw, gebouwd door de toenmalige koning van Sicilië - Guglielmo II - om de door de paus aangestelde aartsbisschop van Palermo de loef af te steken. Toegang tot de kerk is gratis. En hier lopen nog pastoors in zwarte soutanes rond!

Monreale - monasteryWel betalend (6 € per persoon) is het klooster naast de duomo. Maar zeker de moeite en het geld waard. De kloostergang is afgelijnd door tweeling-zuilen afwisselend wel en niet versierd met mozaieken. Het geheel ademt rust en nodigt uit tot bezinning, ook al omdat hier - in tegenstelling tot in de duomo - weinig toeristen zijn. De 6 € zal er wel voor iets tussen zitten zeker? Een absolute aanrader, alvast de “investering” waard!

Tijd om terug te keren naar huis. “Waze” (navigatie-app) stuurt ons doorheen een bergachtig gebied met spectaculaire vista’s. Alleen blijft het opletten geblazen voor de Siciliaanse manier van rijden. Die Sicilianen, vriendelijke mensen maar zet ze niet in een auto!

En om te besluiten voor vandaag, een wijsheid van een suikerzakje wat we bij de koffie in Monreale kregen:
Se non puoi essere una via maestra,
sìì un sentiero.
Se non puoi essere il sole,
sìì una stella,
sìì  sempre il meglio di ciò che sei.
Vrij en prozaïsch vertaald:
Als je geen snelweg kan zijn, 
wees dan een voetpaadje.
Als je de zon niet kan zijn, wees dan een sterretje, 
haal steeds het beste van jezelf naar boven.