Brulapen.

Dinsdag 6 maart, 2012.

Regenen, gieten, plenzen, stortbuien ... “pijpenstelen” vallen met bakken uit de hemel.

Om 8u30 vertrekken we voor een “morning walk” met Eduardo als gids en onder een regengordijn. Gelukkig hebben wij wel onze gore-tex regenjassen aan. Niet zoals een paar andere (Amerikaanse) toeristen uit onze groep die – alsof ze net uit hun “nest” gekropen zijn – met T- shirt en slippers aan, de wandeling beginnen. Als het meevalt horen en/of zien we brulapen.

We dalen langs de receptie van de lodge, af naar een ongeveer 50 meter lange loopbrug over een ravijn. Vijf personen maximum tegelijk er over. Wiebelen geblazen. De foto’s zullen wazig zijn. Eens aan de overkant, vertelt Eduardo over de soorten bloemen die we zien. Bij voorbeeld:

• de bromelia;

• of een boom met een zogenaamde broodvrucht die de vrouw van Eduardo klaar maakt met veel zout (een delicatesse volgens hem);

• een soort “nep-banaan-plant” (de Heliconia) waarvan de bloemkelken bij regen (dat is nu!) vol lopen – daar leggen kikkers dan hun eitjes in;

• de gemberplant. 

We dalen af in het regenwoud. Afwisselend druppelt het, regent het of regent het hard of giet het. Eduardo lijkt het allemaal niet te deren. Plots houdt hij halt en verdwijnt in het woud. We zien hem nog even naar de boomtoppen kijken ... dan is hij weg. We horen hem in de handen klappen. Dan niets meer. Vijf minuten laten verschijnt hij weer. Blijkbaar zocht hij een troep brulapen maar ... niet gevonden dus. Verder door het woud, tot bij een brede waterval. Ondanks onze gore-tex jassen begin ik mij zorgen te maken over de camera, mijn Blackberry en portefeuille. Hier en daar voel ik immers al druppels op mijn vel! We spotten een zware, zwarte vogel: de Crested Guan (Pava Cresta in het Spaans), 80 cm groot.

Twee uur en een half duurt de wandeling. En op het einde ... plots ... ongelooflijk: er stijgt een gebrul op uit het woud, redelijk dicht bij! Brulapen? De groep staat geconcentreerd te luisteren. Eduardo staat een paar meter verder plots te lachen ... de schurk! Hij imiteerde het geluid van de howler monkeys. We zijn inmiddels doornat, natter dan dit kan je niet meer worden.

We komen uit het woud aan bij een soort van schuur waar een viertal “locals” zich waarschijnlijk staan af te vragen hoe zot toeristen wel kunnen zijn. Er staat een tractor klaar met kar met zitplaatsen. Die brengt ons terug naar de receptie van de lodge. De Amerikaan in T-shirt en slippers zit te klappertanden. Eigen schuld, dikke bult.

Terug in onze kamer blijkt dat we nat zijn tot op het bot: schoenen drijfnat, gore-tex jassen van binnen en van buiten nat, onderbroek nat (op de zijkant en van achter). Omkleden dus. Besluiten om naar La Fortuna te rijden. Misschien vinden we er een supermarkt om een keer niet te moeten “gaan eten”. En die vinden we inderdaad: supermarkt “La Christiana n°4”. Daar kopen we: tortillada-crackers, sardientjes die waarschijnlijk al jaren over tijd zijn, appeltjes, kaas, brood, een flesje wijn en nog wat andere drank, zakje noten, tomatensap met Chile (veel te “heet” zal later blijken) ... We kunnen lunchen!

Even rondrijden en rondwandelen in La Fortuna. De hoofdwegen zijn geasfalteerd maar de rest is “gravel road”. ’t Begint weer lichtjes te druppelen ... we stappen een coffee-bar binnen en willen op het terras gaan zitten. Maar dan begint het opnieuw te gieten en stormen we bijtijds naar binnen. De espresso doble smaakt heerlijk!


Terug naar de lodge voor lunch en luie namiddag. Nog een laat wandelingetje in de directe omgeving. Onze regenjassen zijn nog steeds doornat. Dus kopen we aan de receptie van de lodge twee knalgele plastic poncho’s. “One size fits all” maar de receptionist - duidelijk geen verkoper - zegt: “one size fits nobody”. Maar voor 2.000 colonnes per stuk, ongeveer 3 €, kunnen we niet bedrogen zijn.

And that’s it, folks! Tomorrow is another day, met hopelijk minder regen.

P.S.: Om 18u30 horen we het gebas (een soort blaffen) van de brulapen, tenzij het Eduardo is die zich weer verstopt heeft in het woud. En nog vanavond: vuurvliegjes zien rondfladderen vanop ons terras!