Water uit de bergen.
Donderdag 27 november 2014.
Madi a Thavha ligt in de Soutpansberge - bergen met zoutpannen - in het noorden van de Limpopo provincie en betekent "water uit de bergen". Het is een heerlijke plek. Ligt in een soort grote kom - rondom allemaal bergen - met één opening naar het zuidoosten, waarlangs we het domein zijn binnen gereden.
We wandelen van ons huisje naar de centrale lodge voor ontbijt. Vervet aapjes stoeien op en rond het pad. Fantastisch ontbijt, klaar gemaakt door Percy. Fruitsapje, kunstig gepresenteerd fruitslaatje met muesli en yoghurt, wentelteefjes, gebakken ei met spek, tomaat en bacon, muffins ... Een betere start van de dag is moeilijk te bedenken.
We splisten in twee "groepen". David, Stijn en Evelien trekken naar Medike, zo'n dertig kilometer verderop: een domein/verblijf waar we in juli 2005 drie dagen hebben overnacht. Betty en ik kiezen voor een rustige dag in Madi a Thavha zelf. Het is warm - afwisselend bewolkt en zon - maar niet zo warm als in Zimbabwe. We beginnen met een wandeling van zo een 45 minuten naar een grote, oude baobab. Stijging: 110 meter. Beloning: prachtig zicht over het hele gebied met in de verte het stadje Louis Trichardt. Dan een eindje terugkeren en een stevige en moeilijke klim naar een watervalletje ... diep, maar weinig water. Terug in ons Limpopo-huis om 12u30. Lichte lunch met een glaasje wijn, zon en een prachtig uitzicht. Wat wil je nog meer?
De namiddag spenderen we deels aan het zwembad, deels aan de kunstgalerij en de curio-shop (hoewel dat woord afbreuk doet aan de vele aardige kunstobjecten die te koop worden aangeboden) en deels aan het lezen over de lodge en de vele interessante projecten die de lokale bevolking ten goede komen en hier worden "uitgebroed". We kunnen hier niet weg gaan zonder een smaakvol souvenir ...
Iets na vieren keren David, Stijn en Evelien terug van hun tocht naar Medike. Daar heeft de tijd blijkbaar stil gestaan en is niets veranderd. Behalve dan dat Hannes, de eigenaar, ouder is geworden en zich van ons 2005-bezoek niets meer herinnert. Hoe zou het ook ... negen jaar geleden. Wel vinden zij de commentaar terug die we in 2005 in het gastenboek schreven! Leuk. Met hun drieën doen ze de wandeling over die ook negen jaar geleden is gedaan: uiterst moelijk en zwaar. En uiteraard moeten ze net zoals toen de zelf gemaakte limonade van Hannes drinken. Spijtig dat zijn vrouw, Marietjie, niet thuis is.
Nog even een duik in het zwembad en 't is tijd om het vuur aan te steken. Kippebilletjes, boerewors, wijn en babbelen over de voorbije, turbulente drie weken sluiten de dag af.
Morgen keren we via Johannesburg en Frankfurt terug naar huis ...
Madi a Thavha ligt in de Soutpansberge - bergen met zoutpannen - in het noorden van de Limpopo provincie en betekent "water uit de bergen". Het is een heerlijke plek. Ligt in een soort grote kom - rondom allemaal bergen - met één opening naar het zuidoosten, waarlangs we het domein zijn binnen gereden.
We wandelen van ons huisje naar de centrale lodge voor ontbijt. Vervet aapjes stoeien op en rond het pad. Fantastisch ontbijt, klaar gemaakt door Percy. Fruitsapje, kunstig gepresenteerd fruitslaatje met muesli en yoghurt, wentelteefjes, gebakken ei met spek, tomaat en bacon, muffins ... Een betere start van de dag is moeilijk te bedenken.
We splisten in twee "groepen". David, Stijn en Evelien trekken naar Medike, zo'n dertig kilometer verderop: een domein/verblijf waar we in juli 2005 drie dagen hebben overnacht. Betty en ik kiezen voor een rustige dag in Madi a Thavha zelf. Het is warm - afwisselend bewolkt en zon - maar niet zo warm als in Zimbabwe. We beginnen met een wandeling van zo een 45 minuten naar een grote, oude baobab. Stijging: 110 meter. Beloning: prachtig zicht over het hele gebied met in de verte het stadje Louis Trichardt. Dan een eindje terugkeren en een stevige en moeilijke klim naar een watervalletje ... diep, maar weinig water. Terug in ons Limpopo-huis om 12u30. Lichte lunch met een glaasje wijn, zon en een prachtig uitzicht. Wat wil je nog meer?De namiddag spenderen we deels aan het zwembad, deels aan de kunstgalerij en de curio-shop (hoewel dat woord afbreuk doet aan de vele aardige kunstobjecten die te koop worden aangeboden) en deels aan het lezen over de lodge en de vele interessante projecten die de lokale bevolking ten goede komen en hier worden "uitgebroed". We kunnen hier niet weg gaan zonder een smaakvol souvenir ...Iets na vieren keren David, Stijn en Evelien terug van hun tocht naar Medike. Daar heeft de tijd blijkbaar stil gestaan en is niets veranderd. Behalve dan dat Hannes, de eigenaar, ouder is geworden en zich van ons 2005-bezoek niets meer herinnert. Hoe zou het ook ... negen jaar geleden. Wel vinden zij de commentaar terug die we in 2005 in het gastenboek schreven! Leuk. Met hun drieën doen ze de wandeling over die ook negen jaar geleden is gedaan: uiterst moelijk en zwaar. En uiteraard moeten ze net zoals toen de zelf gemaakte limonade van Hannes drinken. Spijtig dat zijn vrouw, Marietjie, niet thuis is.
Nog even een duik in het zwembad en 't is tijd om het vuur aan te steken. Kippebilletjes, boerewors, wijn en babbelen over de voorbije, turbulente drie weken sluiten de dag af.
Morgen keren we via Johannesburg en Frankfurt terug naar huis ...